زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

قاسم بن محمد بیانی (رویدادهای‌تاریخ‌اسلام‌ترمانینی)





قاسم بن محمد بیّانی، از فقهای شافعی قرن سوم قمری در اندلس بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابومحمد، قاسم بن محمد بن قاسم بن محمد بن سیار، از اهالی قرطبه بود. جدش غلام ولید بن عبدالملک بود. او به مصر مسافرت کرد و از دانش ابن عبدالحکم، مزنی، حارث بن مسکین و ... بهره‌های علمی برد و از محضر آنان کسب فیض کرد. برای آموختن فقه، ملازم ابن عبدالحکم شد. او به استدلال و تعقل و ترک تقلید و پذیرش اقوال بدون استدلال، معتقد بود و به مذهب شافعی تمایل داشت.
ابن فرضی درباره‌اش می‌گوید: «در‌ اندلس مانند او در دقت‌نظر و قوت استدلال و نیک‌اندیشی یافت نشد.» ابن عبدالحکم درباره‌اش می‌گوید: «از‌ اندلس داناتر از قاسم بن محمد نزد ما نیامده است.» او معروف به بیّانی منسوب به بیّانه (Baena) از توابع قرطبه است. کتاب الایضاح در رد بر مقلدان، از آثار اوست. او سرپرست و مسئول اسناد امیر محمد بن عبدالرحمن در دوره زمامداری‌اش بود.

۲ - پانویس


 
۱. مقری تلمسانی، احمد بن محمد، نفح الطیب، ج۲، ص۵۰-۵۱.    
۲. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۱۸۱.    


۳ - منبع



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۱۲۴.






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.